In 1980 is er een grote herziening gekomen omtrent de anatomie van het lichaam. Tot die tijd, en nu meestal nog steeds, hanteerden alle (para)medische opleidingen de anatomische tekeningen van spieren en organen zoals Leonardo da Vinci die in 1510 maakte.
Om die tekeningen te kunnen maken gebruikte hij een mes en sneed alle spieren en organen één voor één los uit het lichaam en dat specifieke onderdeel werd dan apart getekend. Het kreeg een naam en werd bestudeerd en beschreven. Zo konden studenten hun anatomie leren.
Rond 1980 zijn onderzoekers zich de vraag gaan stellen: Wat is eigenlijk dat verbindende bindweefselweb waaruit we alles wegsnijden? Heeft dat wellicht ook een functie? De onderzoeksvraag kwam ook voort uit het feit dat als ze geen mes gebruikten maar spieren met de hand zachtjes lostrokken, het geen losse spieren bleken te zijn. Spieren vormen onderling ketens die bij elkaar horen en aan elkaar vast zitten. Deze ontdekking zette voor hen de anatomie zoals we die kenden, op zijn kop.
Ze ontdekten gaandeweg ook dat het lichaam veel meer is dan de som van de onderdelen. Het verbindend web, wat de naam fascia heeft gekregen, blijkt niet alleen alles met elkaar te verbinden maar is ook enorm fascinerend in zijn werking. Het wordt nu wereldwijd steeds verder onderzocht en de resultaten zijn erg indrukwekkend.
Wat we inmiddels weten is dat fascia een web is dat bindweefselvezels en vloeistoffen bevat. Er zitten heel veel receptoren in die allerlei lichaamsprocessen kunnen registreren en bepalen. Samen met het autonome zenuwstelsel en het hormonaal stelsel beïnvloedt het de graad van spierspanning, het bewegingspatroon, de bloedcirculatie, de hormoonhuishouding, het stress-systeem, het humeur, de manier van emotioneel reageren, het denken en bijgevolg het gedrag!
Je kunt de fascia beïnvloeden met specifieke, zeer invoelende aanrakingen. Dat verklaart dus ook waarom je zo snel resultaten behaalt met een zachte fasciatherapie, zoals de Bowentherapie. En waarom je ook na een sessie vaak op zoveel vlakken verbetering ziet. Juist door deze brede functie van de fascia wordt je pijn niet alleen minder, maar je komt ook beter in je vel te zitten en je slaapt beter.
Ik heb altijd al geweten dat ik met Bowen goud in handen had. Voor mij vallen de laatste jaren veel puzzelstukjes op zijn plaats. Dan denk ik "Zie je wel, ik wist het!"
Het is niet altijd handig om een therapie te geven die bijna niemand kent. Maar ik hou van de dagelijkse verwondering over de zachte aanpak die blijkt de herstelmogelijkheden van het lichaam aan te spreken. Daar word je nederig van.